Візуальнае вырашэнне спектакля з’яўляецца неад’емнай часткай тэатральнага мастацтва на працягу ўсяго яго існавання, прычым з часам афармленне сцэнічнай прасторы значна эвалюцыянавала і на сённяшні дзень носіць канцэптуальны характар. Тэатр выступае ў шырокім спектры вербальнай і невербальнай камунікацый. Сучасныя спектаклі, пастаўленыя ў драматычным тэатры Беларусі, утрымліваюць у сабе значны візуальны складнік, бо сёння не толькі для мастацтва, але і для іншых сфер жыцця і дзейнасці чалавека характэрна візуалізацыя спосабаў перадачы інфармацыі праз яе бачныя вобразы.
Сапраўды, чалавек жыве ў полі аптычных выяў, якія моцна ўплываюць на яго свядомасць, на шматлікія сферы жыцця. Таму ў дысертацыі даследуецца менавіта візуальны вобраз спектакля, пад якім разумеецца канцэптуальна-вобразнае вырашэнне, што валодае формаўтваральнай значнасцю і складаецца з сукупнасці драматургічнай, рэжысёрскай, сцэнаграфічнай задум, увасобленых пры дапамозе мастацкіх сродкаў выразнасці: акцёрскай пластыкі, мімікі, руху, мізансцэн, тэмпа-рытму, дэкарацый, касцюмаў, грыму, колеру, святла, тэхнікі і архітэктуры сцэны, сцэнічнага дызайну і іншых візуальных складнікаў пастаноўкі. Аўтар дысертацыі звяртае ўвагу менавіта на выяўленне тэндэнцый развіцця візуальнага вобраза спектакля ў кантэксце ўзаемасувязей драматычнага, рэжысёрскага, сцэнаграфічнага і выканальніцкага мастацтва. Такі падыход звязаны з пошукамі вырашэння праблемы цэласнасці сцэнічнага твора, якая ў сваю чаргу выклікае неабходнасць даследавання яго візуальнай вобразнасці.
Абнаўленне тэатральнай эстэтыкі, якое пачалося яшчэ ў 1970-х гг. і працягваецца сёння, відавочна адбываецца ў адпаведнасці з развіццём гістарычных рэалій часу. Усё часцей пастаноўшчыкі спектакля карыстаюцца новымі і найноўшымі прыёмамі візуалізацыі задумы аўтара першакрыніцы, звяртаючыся да інавацыйных тэхналогій і сцэнічнага дызайну. Гэта сведчыць аб з’яўленні новай мастацкай мовы, характэрнай для сучаснага тэатра, што патрабуе навуковага асэнсавання. Нягледзячы на пэўную колькасць крыніц па тэме дысертацыі, што пацвярджае перспектыўнасць і актуальнасць даследавання, на сённяшні момант агульная карціна развіцця візуальнага вобраза спектакля ў драматычным тэатры Беларусі распрацавана недастаткова.
Дубоўская Ксенія Мікалаеўна